Μη με ρωτάς αν σ’ αγαπώ και μη φοβάσαι
δε βρίσκω λόγια να στο πω
να με κοιτάς να μου γελάς και να θυμάσαι
πως σε λατρεύω κι ας σιωπώ
Κι ας έρθουν πίκρες
κι ας έρθουν μπόρες
εγώ θα σε κρατώ γερά
τι κι αν λυγίζω
αυτές τις ώρες
αντέχω πάντα στο χιονιά
Γίνε το φως που οδηγεί τα βήματά μου
και άσ’ το δρόμο κι όπου βγει
γίνε πηγή να ξεδιψάν τα όνειρά μου
το βάλσαμό μου στην πληγή
Κι ας έρθουν πίκρες
κι ας έρθουν μπόρες
εγώ θα σε κρατώ γερά
τι κι αν λυγίζω
αυτές τις ώρες
αντέχω πάντα στο χιονιά
Κι ας έρθουν πίκρες
κι ας έρθουν μπόρες
εγώ θα σε κρατώ γερά
τι κι αν λυγίζω
αυτές τις ώρες
αντέχω πάντα στο χιονιά
