Κρύα νύχτα του Γενάρη, σ’ είχα πάρει
γκρίζα κάμαρα και πάνω στο ντουβάρι
καρφωμένο ένα χάρτινο φεγγάρι.
Κι είχα μοιραστεί μαζί σου
το ψωμί και το κορμί σου.
Κρύα νύχτα και μεγάλη, σ’ είχα πάλι
ό, τι ρήμαξε να πνίξεις στο μπουκάλι
στ’ όνειρό σου να τραβήξεις τη σκανδάλη.
