Κι όμως δεν τελειώνει

Τα ταξίδια που δεν πήγα
τα καράβια του ουρανού
να κοιτάζω τα πελάγη
με την φόρα του κενού μου
να βυθίζομαι στα βάθη
τα φτερά μου και να ανεβαίνω πάλι.

Τα ταξίδια που δεν πήγα
είναι όλα αυτό το χώμα
βγάλε τα φτερά απ’ την ράχη
πιάσε το δικό μου σώμα
στα δυο χέρια σου πιστεύω
σε εκείνα όλα τα αγναντεύω.

Η αγάπη πως, πως, πως υπάρχει
πως, πως μεγαλώνει
πως, πως πως αλλάζει
κι όμως… κι όμως δεν τελειώνει.

Τα ταξίδια που δεν πήγα
σου τα φέρνω στο κορμί
εισιτήρια ακυρωμένα
αναβάλλοντας εμένα
τα ταξίδια που δεν πήγα
εδώ θα γίνουν όλα, εδώ…

Η αγάπη πως, πως, πως υπάρχει
πως, πως μεγαλώνει
πως, πως πως αλλάζει
κι όμως… κι όμως δεν τελειώνει.

Τα αντίθετα μαζί
και τα ξένα ενωμένα.
Χίλια μύρια μάτια κόσμος
μα συνάντησα εσένα…

Η αγάπη πως, πως, πως υπάρχει
πως, πως μεγαλώνει
πως, πως πως αλλάζει
κι όμως… κι όμως δεν τελειώνει.

Τα ταξίδια που δεν πήγα
σου τα φέρνω στο κορμί
εισιτήρια ακυρωμένα
αναβάλλοντας εμένα
τα τοπία που δεν είδα
μες τα μάτια σου κοιτάζω
έρωτα μου και πατρίδα
εδώ θα γίνουν όλα.

Πως, πως, πως υπάρχει
πως, πως μεγαλώνει
πως, πως πως αλλάζει
κι όμως… κι όμως δεν τελειώνει.

Πόσοι άνθρωποι
πόσοι δρόμοι
πόσα τρένα
μα συνάντησα εσένα