Κλείνω τα μάτια κάτω απ’ το φως
κι όλο φεύγω σε μέρη περίεργα,
είναι η αγάπη μας
μια μαχαιριά και οι φωνές μας
ζωές που προσπέρασαν
Κι όσο φεύγω γυρίζω
κι όσο μένω γλιστρώ
στου κορμιού σου τα
πλάτη γκρεμίζομαι
Κι όσο φεύγω γυρίζω
κι όσο μένω γλιστρώ
στον ματιών σου
τα βάθη και πνίγομαι
Απόψε κράτα με
πριν να ‘ναι αργά
δεν αντέχω να νιώθω
πως χάνομαι,
μέσα στα όνειρα
να με κοιτάς κι εγώ πίσω
σε σένα θα έρχομαι
