Αφού το ξέρεις πως
είσαι ζωή και φως,
γιατί δεν έρχεσαι;
Ποιος μυστικός ρυθμός
σε ξεγυμνώνει, ποιος,
κι εσύ, κι εσύ ντρέπεσαι.
Κι όσο περνάει η ώρα
στην άσφαλτο με σέρνεις,
δεν το καταλαβαίνεις,
δεν το καταλαβαίνεις.
Κι όσο περνάει η ώρα
πεθαίνω κι επιμένεις,
δεν το καταλαβαίνεις,
δεν με καταλαβαίνεις.
Αφού το ξέρεις πως
δε γίνεται αλλιώς,
γιατί δεν έρχεσαι;
Χωρίζομαι στα δυο,
όταν δεν είσαι εδώ,
κι εσύ δεν ντρέπεσαι.
Κι όσο περνάει η ώρα
στην άσφαλτο με σέρνεις,
δεν το καταλαβαίνεις,
δεν το καταλαβαίνεις.
Κι όσο περνάει η ώρα
πεθαίνω κι επιμένεις,
δεν το καταλαβαίνεις,
δεν με καταλαβαίνεις.
