Μικρά πετράδια είμαστε
του δρόμου χαλικάκια,
άλλοι μας λεν’ πεντόβολα
και άλλοι κισκιντάκια.
Ανάμεσα στα δάχτυλα
σαν τη βροχή γλιστράμε
κι άλλες φορές θυμώνουμε
και σαν πουλιά πετάμε.
Δεν μας πάνε εμάς τα γκρίζα,
έχουμε αρχαία ρίζα
και αρχαία χρώματα.
Στο Βυζάντιο καλαλάτσια,
πιο παλιά πεντέλιθα
μας φωνάζαν και χαράζαν
πάνω μας ονόματα.
Μικρά πετράδια είμαστε
και πάμε χέρι χέρι,
εμείς στη γη το βρήκαμε
το τυχερό αστέρι.
Πολλοί μας ρίχνουν στο χορό
μα λίγοι μας κερδίζουν,
άλλοι σκοτώνουν τον καιρό
κι άλλοι μας βασανίζουν.
