Περνούσα νύχτες με ταξίδια
στη σιωπή και δάκρυζα
κι έβλεπα μόνο μια καρδιά
και μια ζωή που χάρισα
Οι αναμνήσεις δε σταμάτησαν ποτέ
να έρχονται
να με λυγίζουν να πονάνε να χτυπούν
να χαίρονται
Θα θυμάμαι πως δεν ένιωσες
Θα θυμάμαι πως με έλιωσες
Θα θυμάμαι πως με τέλειωσες
Κι η μοναξιά μοιάζει φωτιά
φωτιά που καίει το μυαλό μου
Κλαίω γιατί εγώ σ’ αγάπησα
κλαίω γιατί ποτέ δε σ’ άφησα
φταίω γιατί δε σε κατάλαβα
και στο κορμί γεύση πικρή
μου ’χει μείνει απ’ τα φιλιά σου
Κλαίω γιατί μαζί μου έπαιξες
κλαίω γιατί εσύ με πέταξες
φταίω γιατί εγώ σε πίστεψα
θα ’ρθει η στιγμή θα ’ρθει ο καιρός
που θα πληρώσεις για τα λάθη
Να βρω το δίκιο την πληγή
που είναι ανοιχτή να έκλεινα
και τα σημάδια που χαράζουν την ψυχή
να έσβηνα
γλυκό το ψέμα που μου έδινες να πιω
δεν γνώριζα
απ’ την απάτη να γλιτώσω να σωθώ
να χώριζα
Θα θυμάμαι πως δεν ένιωσες
Θα θυμάμαι πως με έλιωσες
Θα θυμάμαι πως με τέλειωσες
Κι η μοναξιά μοιάζει φωτιά
φωτιά που καίει το μυαλό μου
Κλαίω γιατί εγώ σ’ αγάπησα
κλαίω γιατί ποτέ δε σ’ άφησα
φταίω γιατί δε σε κατάλαβα
και στο κορμί γεύση πικρή
μου ’χει μείνει απ’ τα φιλιά σου
Κλαίω γιατί μαζί μου έπαιξες
κλαίω γιατί εσύ με πέταξες
φταίω γιατί εγώ σε πίστεψα
θα ’ρθει η στιγμή θα ’ρθει ο καιρός
που θα πληρώσεις για τα λάθη
