Θέλω δυο λόγια να σου πω
μέσα μου άλλο μην κρατώ
αφού τα πράγματα για μας
δεν είναι όπως πρώτα.
Μια ώρα αρχύτερα θα ‘τα καλύτερα
να τελειώνουμε εμείς.
Κοίτα πως με κατάντησες
πάλι μόνο μου μ’ άφησες να τυραννιέμαι,
να ‘ξερες πόσο αγάπησα
την δική σου αγκαλιά
όσα και να προσπάθησα
δεν ήταν αρκετά,
μα η αγάπη αυτή για να ζήσει χρειάζεται δυο.
Κι αν τελειώσαμε νωρίς
κάτι δεν έχεις να μου πεις
να τα αλλάξει όλα αυτά
να γίνουμε όπως πρώτα.
Ίσως δεν νοιάζεσαι, ίσως μοιράζεσαι
στην πράξη δεν σε νοιάζει ποια.
Κοίτα πως με κατάντησες
πάλι μόνο μου μ’ άφησες να τυραννιέμαι,
να ‘ξερες πόσο αγάπησα
την δική σου αγκαλιά
όσα και να προσπάθησα
δεν ήταν αρκετά,
μα η αγάπη αυτή για να ζήσει χρειάζεται δυο.
