Ένα, δυο καλοκαίρια καίω μέσα στο τζάκι
την καρδιά μου λιγάκι να την φέρω στα ζεστά,
πως αλλάζεις τον κόσμο των ματιών μου γεράκι
πως μου βάζεις το βλέμμα μιας λιακάδας την φωτιά.
Αχ, κοίτα με ζεστά,
κι όλα τα καλοκαίρια
θα ζουν μες στους χειμώνες μας ξανά.
Αχ, κοίτα με ζεστά,
κι όλα τα καλοκαίρια
θα ζουν μες στους χειμώνες μας ξανά.
Όσο βγάζει το ξύλο μες στη φλόγα αρμύρα
η δική μας η μοίρα θα ‘ναι να ‘μαστε αγκαλιά,
ποιας βαρκάδας το χρώμα απ’ τα μάτια σου πήρα
πως γυρνάς με ένα βλέμμα στου μυαλού μου τα νησιά.
Αχ, κοίτα με ζεστά,
κι όλα τα καλοκαίρια
θα ζουν μες στους χειμώνες μας ξανά.
Αχ, κοίτα με ζεστά,
κι όλα τα καλοκαίρια
θα ζουν μες τους χειμώνες μας ξανά.
