Από τα χείλη σου δεν έβγαλες μια λέξη
Ούτε κουβέντα δε μου λες
Κι ήρθε στα μάτια το παράπονο να τρέξει
Να μου γιατρέψει τις πληγές
Νιώθω σαν ρούχο ξεχασμένο σε μια άκρη
Δεν έχω που να κρατηθώ
Και μ’ ένα βλέμμα που το χάραξε το δάκρυ
Να σε κερδίσω προσπαθώ
Κοίταξε με στα μάτια και πες μου
Αν αντέχεις να πεις την αλήθεια
Αν μ’ αγάπησες έστω για λίγο
Ή αν ήμουν απλά μια συνήθεια
Κοίταξέ μες στα μάτια και πες μου
Αν μπορείς να διαβάσεις τι λένε
Ο πυκνός ο καπνός του τσιγάρου
Ή μια αγάπη τα κάνει να κλαίνε
Τώρα δεν έχω άλλο δρόμο να διαλέξω
Δεν έχω χέρι να πιαστώ
Τώρα μαζί σου δεν μπορώ να ταξιδέψω
Ούτε να σ’ αποχωριστώ
