Είμαι εγώ που σ’αγαπάω
και για σένα ξενυχτάω
μάτια μου.
Είμαι εγώ αυγερινέ μου
έρωτά μοναδικέ μου
μάτια μου.
Αχ Καβοντορίτισσα μου,
ζάλη μου κι ανασαιμιά μου.
Βλέμμα μου θανατηφόρο
κι άστρο μες στον Κάβο Ντόρο.
Θ’αγοράσω και μία βάρκα
για να σε πηγαίνω τσάρκα,
μάτια μου.
Πετριές και Μεσοχώρια
φτάνει πια να ζούμε χωριά,
μάτια μου.
Αχ Καβοντορίτισσα μου,
ζάλη μου κι ανασαιμιά μου.
Βλέμμα μου θανατηφόρο
κι άστρο μές στον Κάβο Ντόρο.
Γέμισε με ευτυχία,
ερωτα σου και λατρεία,
κάνε με.
Και στα Καψαλα ένα βράδυ,
με το πιο γλυκό σου χάδι,
πάρε με.
Αχ Καβοντορίτισσα μου,
ζάλη μου κι ανασαιμιά μου.
Βλέμμα μου θανατηφόρο
κι άστρο μες στον Κάβο Ντόρο.
