Για μένα ήσουν μια αγάπη δίχως όρια
πως θα χωρίσουμε δεν είχα περιθώρια
ήσουνα αυτή που με έκανε να ανασαίνω
ποιός το περίμενε για σένα να πεθαίνω
Πανάθεμά σε τώρα δεν με θυμάσαι
εσύ ήσουν που μ’ αγάπαγες και έλεγες μη φοβάσαι
Πανάθεμά σε που με άλλον πιά κοιμάσαι
λυπάμαι που δεν σκέφτηκα πως σαν τις άλλες θα ‘σαι
Για μένα ήσουνα κορώνα στο κεφάλι μου
πως να σκεφτώ να έχω άλλη στο κρεβάτι μου
ήσουνα αυτή που με έκανε να αγαπήσω
ποιός το περίμενε για σένα πως θα σβήσω
Πανάθεμά σε τώρα δεν με θυμάσαι
εσύ ήσουν που μ’ αγάπαγες και έλεγες μη φοβάσαι
Πανάθεμά σε που με άλλον πιά κοιμάσαι
λυπάμαι που δεν σκέφτηκα πως σαν τις άλλες θα ‘σαι
Πανάθεμά σε τώρα δεν με θυμάσαι
εσύ ήσουν που μ’ αγάπαγες και έλεγες μη φοβάσαι
Πανάθεμά σε που με άλλον πιά κοιμάσαι
λυπάμαι που δεν σκέφτηκα πως σαν τις άλλες θα ‘σαι
