Κόψε την κλωστή και φύγε
φύγε μακριά
αύριο για σένα θα ‘μαι
μια ζωή παλιά
Ίσως στην αρχή και να σε σκέφτομαι συχνά
όμως η καρδιά στο τέλος
πάντοτε ξεχνά
Ίσως στην αρχή και να σε σκέφτομαι συχνά
όμως η καρδιά στο τέλος
πάντοτε ξεχνά.
’Ετσι είναι πάντα
ίδια η ζωή
πίκρες και χαρές μια αλυσίδα
κι αν συναντηθούμε ίσως κάποτε
να πεις
που σε ξέρω αλήθεια που σε είδα
κι αν συναντηθούμε ίσως κάποτε
να πεις
που σε ξέρω αλήθεια
που σε είδα.
Κόψε την κλωστή και φύγε
δίχως να πονάς
δεν αξίζει την καρδιά σου
να την τυραννάς
Αύριο μπορεί κι’εσύ ο ίδιος
ν’ απορείς
που να με θυμάσαι καθαρά
δε θα μπορείς
αύριο μπορεί κι’εσύ ο ίδιος
ν’ απορείς
που να με θυμάσαι καθαρά
δε θα μπορείς.
