Πάντα ήσουν στην ζωή μου πότε άσπρο πότε μαύρο,
μα δε μ’ άφηνε η καρδιά μου να ξεφύγω να σωθώ,
ήσουν μια καταιγίδα μια αγάπη δίχως αύριο
ένας λόγος για να ζήσω και ένας για να τρελαθώ.
Κορώνα γράμματα και απόψε το ρισκάρω
να στείλω μήνυμα τηλέφωνο να πάρω,
βγαίνω στους δρόμους και σε ψάχνω
τα χαράματα και ας παίζω πάλι
την ζωή μου κορώνα γράμματα.
Στο παιχνίδι της καρδιάς σου μία πάνω μια κάτω
όμως όχι δε σου είπα ήμουν πάντα σε όλα ναι,
όλα τα ‘δωσα σε σένα μα δεν πήγε παρακάτω
θέλεις να σε αγαπάνε όμως να αγαπάς ποτέ.
Κορώνα γράμματα και απόψε το ρισκάρω
να στείλω μήνυμα τηλέφωνο να πάρω,
βγαίνω στους δρόμους και σε ψάχνω
τα χαράματα και ας παίζω πάλι
την ζωή μου κορώνα γράμματα.
