Ένα σκαρί σκουριάζει
στην έρημη ακτή
Το ψέμα σαν γιορτή
ο μόνος αγκαλιάζει
Με πάει στα περασμένα
το φως του φεγγαριού
νερό του μαχαιριού
του έρωτα το αίμα
Λέω την αλήθεια ψέμα
την πληγή φτερό
κι αρμενίζω βαθύ ρέμα
στον τρελό καιρό
Σ’ ένα άλλο παραμύθι
θα σε ξαναβρώ
να γυρέψουμε τη λήθη
και το θησαυρό
Οι έρωτες στερεύουν
ναυάγια στη στεριά
κι όλο τη σιγουριά
της θάλασσας γυρεύουν
Σπαράγγι και θυμάρι
και αρμυρό φιλί
γαυγίζει ένα σκυλί
στο πορφυρό φεγγάρι
