Με άδεια μάτια γέμισε απόψε η ψυχή μου
Τους ξένους πίνω τους καημούς σα να ‘τανε δικοί μου
Που ξεφαντώνεις ομορφιά κακός καιρός κι αγιάζει
Στου έρωτα σου τα καρφιά ποιος άσωτος αγιάζει
Δεν είναι η απουσία σου μονάχα που με καίει
Είναι που νοιώθω πως κανείς για τίποτα δε φταίει
Απ’ την καρδιά ως την ψυχή ένα φεγγάρι δρόμος
Αν ήταν μόνο μια στιγμή θα ‘ταν αλλιώς ο κόσμος
Δεν είναι η απουσία σου μονάχα που με καίεi
Δώσε του αγγέλου σου κρασί νερό του δαίμονα σου
Στη δύσκολή σου τη στιγμή θα ‘ρθω ξανά κοντά σου
Ποιος άγγιξε την ομορφιά χωρίς να τον πληγώσει
Απ’ της αγάπης τα καρφιά κανείς δεν θα γλιτώσει
Δεν είναι η απουσία σου μονάχα που με καίει
Είναι που νοιώθω πως κανείς για τίποτα δε φταίει
Απ’ την καρδιά ως την ψυχή ένα φεγγάρι δρόμος
Αν ήταν μόνο μια στιγμή θα ‘ταν αλλιώς ο κόσμος
Δεν είναι η απουσία σου μονάχα που με καίει
Δεν είναι η απουσία σου μονάχα που με καίει
