Κάντε τόπο να περάσω
πριν τα κάμω όλα γυαλί
εγώ κανέναν πια δε λογαριάζω
έχω πια έχω πιάσει την καλή.
Έξω φτώχεια, μιλάει ο παράς
ας είν’ καλά, ας είν’ καλά ο κουμπαράς.
Μια φορά ήμουνα κορόιδο
και δεν είδα προκοπή
μου τα τρώγαν όλα οι απ’ έξω
και μ’ αφή και μ’ αφήνανε ταπί.
Και γυρνούσα ρέστος, φουκαράς
μασημέ μασημένος κουμπαράς.
Απ’ την αναπαραδιά μου
άραξα σε μια γωνιά
και δεν είχα για να πάω ν’ ακούσω
στου Καρδά στου Καρδάρα μια πενιά.
Τώρα όμως χτυπάει ο κουμπαράς
είμαι φί φίνος και παλικαράς.
