Έμαθα να λέω άσπρο πάτο,
ήταν γεμάτο το ποτήρι απ’ τις πίκρες
έμαθα να λέω στην υγειά μου
έλα καρδιά μου, κράτα μακριά τις λύπες
έμαθα και να πετάω στην άκρη
το φαρμάκι απ’ τα λόγια που μου είπες.
Κράτησες μισά τα σ’ αγαπώ
άντε μοναξιά μου σε βαρέθηκα
πριν προλάβω λίγο να χαρώ
μόνος στη ζωή μου πάλι βρέθηκα
Κράτησες μισά τα σ’ αγαπώ
άντε μοναξιά μου απόψε ράγισα
κι από το γυαλί σου θα κοπώ
αφού λείπει αυτή που τόσο αγάπησα.
Έμαθα να λέω δε βαριέσαι
μην στεναχωριέσαι, όλα πάντοτε αλλάζουν
έμαθα να γυρνάω τις πλάτες σε αγάπες
που ερήμην με δικάζουν
έμαθα να βρέχομαι στην μπόρα να λέω προχώρα
κι αν τα ρούχα μου αίμα στάζουν.
Κράτησες μισά τα σ’ αγαπώ
άντε μοναξιά μου σε βαρέθηκα
πριν προλάβω λίγο να χαρώ
μόνος στη ζωή μου πάλι βρέθηκα
Κράτησες μισά τα σ’ αγαπώ
άντε μοναξιά μου απόψε ράγισα
κι από το γυαλί σου θα κοπώ
αφού λείπει αυτή που τόσο αγάπησα
