Νύχτα ήταν, θυμάμαι, κι είπες “λυπάμαι, πρέπει να φύγω”,
νύχτα στη ζωή μου κι απ’ την ψυχή μου πως να ξεφύγω.
Και είπα “Θεέ μου πως μπορείς σε ξένα χέρια”,
στον εφιάλτη μου βουλιάζω σαν τρελός,
και είπα “αχ! Θεέ μου ρίξε επάνω μου μαχαίρια”
να μην ξυπνήσω άλλη μέρα μοναχός.
Νύχτα ήταν, θυμάμαι, κι είπες “λυπάμαι, πρέπει να φύγω”.
Νύχτα ήταν, θυμάμαι, κι είπες “λυπάμαι, δε σ’ αγαπάω”,
νύχτα το κορμί μου σέρνω μαζί μου, μα πού να πάω.
Και είπα “Θεέ μου πως μπορείς σε ξένα χέρια”,
στον εφιάλτη μου βουλιάζω σαν τρελός,
και είπα “αχ! Θεέ μου ρίξε επάνω μου μαχαίρια”
να μην ξυπνήσω άλλη μέρα μοναχός,
και είπα “αχ! Θεέ μου ρίξε επάνω μου μαχαίρια”
να μην ξυπνήσω άλλη μέρα μοναχός.
Και είπα “Θεέ μου πως μπορείς σε ξένα χέρια”,
στον εφιάλτη μου βουλιάζω σαν τρελός,
και είπα “αχ! Θεέ μου ρίξε επάνω μου μαχαίρια”
να μην ξυπνήσω άλλη μέρα μοναχός.
