Μου διώξαν τους αγγέλους
οι σάλπιγγες του τέλους
της πιο καινούργιας εποχής
και παίρνω δρόμους της βροχής.
Λόγια φοράω μεταλλικά
και στα τραγούδια μου αντηχούνε
πράγματα τόσο ελληνικά
μόνο που δεν αντιστοιχούνε.
Κύματα πιάνω, ταξιδεύω
κι όλο τον κόσμο κυριεύω
μ’ ένα φευγάτο ερωτισμό
κι ένα λιμάνι για δεσμό.
Κύματα πιάνω, ταξιδεύω
κι όλο τον κόσμο κυριεύω
μ’ ένα παράταιρο καημό
κι ένα λιμάνι για δεσμό.
Μου διώξαν τις αρμύρες
του κύκλου οι λάθος μοίρες,
μου βούλιαξε κι η Γκιουλμπαχάρ
και κάνω δίσκους για ραντάρ.
Λόγια μαζεύω γυαλικά
που για τον έρωτα ραγίζουν
κι έτσι μπορώ συμβολικά
να γίνω εκείνο που απελπίζουν.
Κύματα πιάνω, ταξιδεύω
κι όλο τον κόσμο κυριεύω
μ’ ένα φευγάτο ερωτισμό
κι ένα λιμάνι για δεσμό.
Κύματα πιάνω, ταξιδεύω
κι όλο τον κόσμο κυριεύω
μ’ ένα παράταιρο καημό
κι ένα λιμάνι για δεσμό.
