Αχ, ωραία μέρα η Κυριακή
μια κανονική γιορτή
Αχ αυτή η Κυριακή
στο τέλος πάντα μελαγχολική
Ξυπνάς στης ζάλης της τα χέρια
χωράς ολόκληρη ζωή
ωσότου να φανούν τ’ αστέρια
και να ‘ρθει μια καινούρια αρχή
Είναι γιορτές τα μεσημέρια
τα βράδια της, μελαγχολούν
όλα τελειώνουνε στ’ αστέρια
εκεί και όλα ξεκινούν
Είναι γιορτές τα μεσημέρια
ξυπνάς στης ζάλης της τα χέρια
την ονόμασαν…
Κυριακή
