Σ’ αγαπώ κι ας μην πρέπει
και σωστό αν δεν είναι
τι με φέρνει κοντά σου
μόνο εγώ το γνωρίζω.
Ποιος θεός θα μπορούσε
αυστηρά να με κρίνει
αφού ξέρει κι εκείνος
την καρδιά δεν ορίζω.
Λάθος μου μεγάλο το καταλαβαίνω
μα ότι και να λέω πάλι σ’ αγαπώ
Λάθος μου μεγάλο το καταλαβαίνω
όμως δε με νοιάζει κι αν καταστραφώ.
Σ’ αγαπώ κι ας μην πρέπει
και σωστό αν δεν είναι
μια φωτιά τα φιλιά σου
τα δυο χείλη μου καίνε.
Δε με νοιάζει για σένα
όσα λόγια κι αν λένε
σ’ αγαπώ το φωνάζω
και τα μάτια μου κλαίνε.
Λάθος μου μεγάλο το καταλαβαίνω
μα ότι και να λέω πάλι σ’ αγαπώ
Λάθος μου μεγάλο το καταλαβαίνω
όμως δε με νοιάζει κι αν καταστραφώ
