Ούτε που μπορούσα να το φανταστώ,
μέρα νύχτα εγώ πως θα παραμιλώ,
τρέμω ολόκληρος στη σκέψη μη σε χάσω,
κι όλο δίπλα σου είμαι μήπως και προφτάσω.
Λίγο παραπάνω αν σου δείξω αγάπη,
ξέρω θα περάσω του Χριστού τα Πάθη,
λίγο παραπάνω αν θα σ’ αγαπήσω,
φονικό από ζήλια δε θα υπολογίσω.
Μου το λέγανε πως μου ‘χεις ράμματα,
ότι φέρνεις όπως θες τα πράγματα,
έλεγα κι εγώ πως ήταν διαδώσεις,
μα να που τώρα τρέμω μήπως με προδώσεις.
Λίγο παραπάνω αν σου δείξω αγάπη,
ξέρω θα περάσω του Χριστού τα Πάθη,
λίγο παραπάνω αν θα σ’ αγαπήσω,
φονικό από ζήλια δε θα υπολογίσω.
