Την ώρα που η νύχτα πέφτει
κι όλα αλλάζουνε μορφή
τρέχεις στις μύτες σαν τον κλέφτη
ανθρώπου μάτι μη σε δει.
Λιποτάχτησες, λιποτάχτησες
με ρήμαξες με πρόδωσες και μ’ άφησες
όμως εγώ δεν είμαι εχθρός να με φοβάσαι
να ‘σαι καλά όπου και να ‘σαι.
Την ώρα που το δάκρυ στάζει
και έχει ανάψει ο ουρανός
πίσω καρδιά μου μην κοιτάζεις
που με τυλίγει ο καπνός.
Λιποτάχτησες, λιποτάχτησες
με ρήμαξες με πρόδωσες και μ’ άφησες
όμως εγώ δεν είμαι εχθρός να με φοβάσαι
να ‘σαι καλά όπου και να ‘σαι.
