x

Λίθινη εποχή

Καλλιτέχνης: Χατζής Κώστας Πετράκος Γρηγόρης Βουρλιώτης Νίκος (NIVO)
Άλμπουμ: Σύνορα ανοιχτά
Συνθέτης: Χατζής Κώστας
Στιχουργός: Πετράκος Γρηγόρης
Είδος μουσικής: Έντεχνο RAP
Θεματολογία: Ζωής
Έτος Κυκλοφορίας: 2005

Ξημερώνει κι εγώ βγαίνω απ’ τη σπηλιά μου
Και το ρόπαλο κάτω απ’ την ποδιά μου
Για να βρω κανα ζαρκάδι
Πριν να πέσει το σκοτάδι
Να χορτάσω εγώ, εγώ, εγώ κι η θηλυκιά μου
Στο ποτάμι μακελειό, χτυπούν, βογκάνε
Είναι λίγο το νερό
Πολλοί διψάνε
Έχω ρόπαλο γερό
Το λέει η καρδιά μου
Όπως λέει με μουγκρητά η θηλυκιά μου
Μμμμ η θηλυκιά μου
Απ’ τους πρώτους που θα ξεδιψάσουν θα είμαι εγώ, εγώ
Στη σπηλιά μου με τη λεία μου γυρνάω
Και την πέτρα που για πόρτα εγώ κοιτάω
Όλη η ομάδα πέφτει επάνω στο ζαρκάδι
Τι γλυκό, τι γλυκό που είναι το αίμα στο σκοτάδι
Αχ πως μ’ αρέσει έτσι ζεστό να το ρουφάω
Στους γοφούς μου έχει αρχίσει το μαρτύριο
Η ανεξήγητη ηδονή και το μυστήριο
Κυνηγάω σε γνωστά χόρτα, τα βρεγμένα
Και πριν γίνουμε οι δυο μας σώμα ένα
Ρωτάω πώς πήγε το χρηματιστήριο

Λίθινη εποχή ο κόσμος γύρω μου θυμίζει
Κάνε μια στροφή μια καινούρια μέρα αρχίζει
Έχουμε χαθεί μα η αγάπη μας χαρίζει
Πείσμα κι αντοχή να φύγουμε απ’ τη λίθινη εποχή

Στην πέτρα πάνω τρίβω το σπαθί μου ακονίζω
Το στέρνο μου φουσκώνω
Ουρλιάζω, φτύνω, βρίζω, σκίζω
Σκίζω με τη λόγχη το θήραμα στα δύο
Δυο κομμάτια ένα για τώρα κι ένα για όταν πιάσει κρύο
Κόκκινη η ματιά μου σαν το αίμα που ‘χω χάσει
Τόσες μάχες κάθε μέρα που τις χίλιες έχω φτάσει
Τραύματα έχω τόσα όσα είναι και τ’ αστέρια
Τα βράδια εγώ σκοτώνω με τα ίδια μου τα χέρια
Έκαψα, σταύρωσα και λεηλάτησα
Δεν ξέρω την αγάπη, ποτέ μου δεν αγάπησα
Να ζω ξέρω μονάχα, να κοιμάμαι, να ξυπνάω
Έχω μάθει να σκοτώνω για να φάω
Μ’ αρέσει να νικάω
Τους άλλους να πατάω
Να λιώνουν και σαν λιώσουν το ζουμί τους να ρουφάω
Κρατιέμαι κάπου κάπου όσο πεινάω ή αν διψάω
Δε θέλω να λερώσω το Armani που φοράω

Λίθινη εποχή ο κόσμος γύρω μου θυμίζει
Κάνε μια στροφή μια καινούρια μέρα αρχίζει
Έχουμε χαθεί μα η αγάπη μας χαρίζει
Πείσμα κι αντοχή να φύγουμε απ’ τη λίθινη εποχή

Έτσι ζει όλη η γη
Άνθρωποι που έχουν γίνει αριθμοί
Έτσι ζει όλη η γη
Άνθρωποι που έχουν γίνει αριθμοί

Λίθινη εποχή ο κόσμος γύρω μου θυμίζει
Κάνε μια στροφή μια καινούρια μέρα αρχίζει
Έχουμε χαθεί μα η αγάπη μας χαρίζει
Πείσμα κι αντοχή να φύγουμε απ’ τη λίθινη εποχή

Να φύγουμε απ’ τη λίθινη εποχή

Έτσι ζει όλη η γη
Άνθρωποι που έχουν γίνει αριθμοί

Να φύγουμε απ’ τη λίθινη εποχή

Έτσι ζει όλη η γη
Άνθρωποι που έχουν γίνει αριθμοί

Να φύγουμε απ’ τη λίθινη εποχή