Όλη μέρα στα λιμάνια και στα ναυπηγεία
στου θανάτου τα καζάνια στα μηχανουργεία
Λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη
με τα κομμάτια μας δένει τ’ ατσάλι
Στο πετσί μας η μουντζούρα που δε λέει να φύγει
η ζωή βαριά σκοτούρα κι η χαρά μας λίγη
Λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη
με τα κομμάτια μας δένει τ’ ατσάλι
Όσο κι όσο τ’ αγοράζουν το φτωχό κορμί μας
και περίσσια κέρδη βγάζουν απ’ τη δύναμή μας
Λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη
με τα κομμάτια μας δένει τ’ ατσάλι