Ρόδο μου κλειστό βοριάς δεν είμαι εγώ
Σε στροφές μαγιού μπορώ και σ’ οδηγώ
να κάνεις εξαιρέσεις μια φορά για μας
τι πάθος να χωρέσεις αν καημούς δεν τολμάς
Η λογική φυλακή μην την ακούς
με σβησμένους φακούς
δεν πας ποτέ στα ύψη
Στο σ’ αγαπώ, στο φιλί αν αφεθείς
άστρων βροχή στο καπό
και ίσως δεις πως σου `χω λείψει
Έστειλα φιλιά, ασπίδα μην κρατάς
λόγια της καρδιάς σε ποιους εχθρούς τα πας
τα τείχη που υψώνεις του μυαλού εντολές
την τρέλα που σκοτώνεις σαν παιδί θα την κλαις
