Πέρασε γλυκά κι αυτός ο χειμώνας
κι ήρθε πάλι η χρυσή εποχή
ξέρω όμως πως θα πρέπει να φύγεις
πάλι μόνη σου για κάποιο νησί
Πάλι μόνος μου τις νύχτες θα βγάζω
θα τρελαίνομαι και θα σου φωνάζω
Έι, μ’ ανησυχείς
τα βράδια που χάνεσαι,
μη μ’ αρνηθείς
Έι, μη με ξεχνάς,
μα όπου κι αν βρίσκεσαι
να μ’ αγαπάς
Τι συμβαίνει με εμάς δε γνωρίζω
και μας φέρεται η τύχη σκληρά
μας ενώνει δυστυχώς ο χειμώνας
μας κρατάει το καλοκαίρι μακριά
Πάλι μόνος μου τις νύχτες θα βγάζω
θα τρελαίνομαι και θα σου φωνάζω
Έι, μ’ ανησυχείς
τα βράδια που χάνεσαι,
μη μ’ αρνηθείς
Έι, μη με ξεχνάς,
μα όπου κι αν βρίσκεσαι
να μ’ αγαπάς
