Μες στην καρδιά μου πικρές και βάσανα,
ούτε μια ώρα εγώ δεν ανάσανα.
Μες στη ζωή μου ποτέ δε γέλασα,
ποτέ δεν είδα καμιά χαρά.
Μα στη μαύρη καρδιά μου,
στη σκληρή μοναξιά μου
ήρθες για να μου δώσεις
μια σταγόνα χαρά.
Μ’ έκανες και γελάω,
τώρα πια δεν πονάω,
τώρα πια τραγουδάω
κι όλο χαμογελώ.
Μ’ έμαθες να μην κλαίω,
μ’ έμαθες ν’ αγαπώ.
Μέσα στον κόσμο γυρνούσα μόνος μου
με συντροφιά μου τον καημό και τον πόνο μου.
Μαύρες οι νύχτες χωρίς ξημέρωμα,
όλες οι μέρες δίχως σκοπό.
Μα στη μαύρη καρδιά μου,
στη σκληρή μοναξιά μου
ήρθες για να μου δώσεις
μια σταγόνα χαρά.
Μ’ έκανες και γελάω,
τώρα πια δεν πονάω,
τώρα πια τραγουδάω
κι όλο χαμογελώ.
Μ’ έμαθες να μην κλαίω,
μ’ έμαθες ν’ αγαπώ.
