Μα είσαι ακόμα εδώ

Σκόνταψες στον καθρέφτη
κι έπεσες στο κενό
Τον ρωτούσες αν πρέπει
αν ανήκεις εδώ
Σ’ έβγαλε απ’ τη μέση
μέσα σ’ ένα λεπτό
Κι έφυγες δίχως λέξη
με χειμώνα καιρό

Μα είσαι ακόμα εδώ
Μα είσαι ακόμα εδώ

Δεν περνάνε οι μέρες με δυο τρεις καλημέρες
που θα λέμε στο δρόμο σα δυο ξένοι θαρρώ
δεν περνάνε οι νύχτες με δυο άχρηστους δείκτες
που δεν ξέρουν την ώρα ούτε που να σε βρω

Δεν περνάνε τα χρόνια μες στα κρύα σεντόνια
μες στους τέσσερις τοίχους τη ζωή μου μισώ
Δεν περνάνε τα τρένα στο σταθμό πια για μένα
δρομολόγια να κάνουν έχουν τόσο καιρό

Μα είσαι ακόμα εδώ
Μα είσαι ακόμα εδώ

Σκόνταψες στον καθρέφτη κι έπεσες στο κενό
πήρες πάνω σου όλες τις ευθύνες θαρρώ
‘Εβαλες στη ζωή σου κάποια όρια ως εδώ
και δεν έβγαλες άκρη μ’ένα συμβιβασμό

Μα είσαι ακόμα εδώ
Μα είσαι ακόμα εδώ