Στα χείλη μου τραγούδια
στα χέρια σου λουλούδια
τα μάτια μου στα μάτια σου για συντροφιά
αργά στα μονοπάτια
κουβέντες κάτω απ’ τ’ άστρα
το γέλιο σου στον πόνο μου παρηγοριά
τρέχαμε στους δρόμους
μ’ ανάλαφρους τους ώμους
τα βάσανα δεν ήτανε για μας πολλά
ο ήλιος έφτανε στη δύση
μα δεν έλεγε να σβήσει
μέσα στην καρδιά μας η φωτιά
Μακάρι να γινότανε πάλι μακάρι
να ερχότανε η αγάπη μαζί να μας πάρει
μακάρι να γινότανε πάλι μακάρι
κι εμείς να τραγουδούσαμε βράδυ πρωί
Θυμάμαι καλοκαίρια
που απλώναμε τραπέζια
στους κήπους στις πλατείες στις ακρογιαλιές
τι όμορφες εικόνες
κι αξέχαστες οι ώρες
που ο έρωτας μεθούσε όλες τις καρδιές
λέγαμε στ’ αλήθεια
ωραία παραμύθια
η νύχτα όταν έπεφτε στην γειτονιά
ξέραμε τραγούδια τόσα
κι είχαμε όνειρα άλλα τόσα
που άνεμοι τα πήραν μακριά
Μακάρι να γινότανε πάλι μακάρι
να ερχότανε η αγάπη μαζί να μας πάρει
μακάρι να γινότανε πάλι μακάρι
κι εμείς να τραγουδούσαμε βράδυ πρωί
