Η αγάπη που είχα στην καρδιά μου
έγινε στάχτη στον αέρα
ο πόνος απλά έγινε ψέμα
και σκέψη μακρινή
Μα είναι στιγμές που η σκιά σου
πλημμυρίζει κάθε μέρα
σε βλέπω μες τα όνειρά μου
να λιώνεις σαν κερί
Η νύχτα που μέσα μου φωνάζει
φωνάζει τ’ όνομά σου
σαν ξένη μουσική
Η νύχτα στο πλάι μου που γέρνει
θολή μορφή σε φέρνει και εικόνα μακρινή
Τα λόγια που είχα στην καρδιά μου
θα γίνουν στάχτη στον αέρα
θα μου μιλάν γι’ αγάπη πέρα
μακριά απ’ αυτή τη γη
Είναι στιγμές που η σκιά σου
κόβει βόλτες στον αέρα
σ’ αφήνω μες στα όνειρά μου
να λιώνεις σαν κερί
Η νύχτα που μέσα μου φωνάζει
φωνάζει τ’ όνομά σου
σαν ξένη μουσική
Η νύχτα στο πλάι μου που γέρνει
θολή μορφή σε φέρνει και εικόνα μακρινή
Η νύχτα χορεύει στο σκοτάδι
θα ευχόμουν να ήμουν σ’ ένα κόσμο
μακριά απ’αυτή τη γη
