Που φεύγεις πάλι που γυρνάς
με τι γελάς θλιμμένη
ποιο ουράνιο τόξο καβαλάς
στο χώμα καρφωμένη
στο χώμα καρφωμένη
Τι λεν’ τα λόγια που δε λες
τα χάδια που δεν δίνεις
τα αποκαΐδια σου που καις
τα ίχνη που όλο σβήνεις
τα ίχνη που όλο σβήνεις
Πέρασα θάλασσες βουνά
δε βρήκα όμως κανένα
κανένα φάρμακο για να
να γιατρευτώ από σένα
Που τρέχεις πάλι βιαστικά
ποιο σκιάχτρο σε μαλώνει
ποιο φάντασμα σε λαχταρά
ποιο αστέρι σε τυφλώνει
ποιο αστέρι σε τυφλώνει
Τι κρύβει πες μου αυτή η ματιά
ποιο μυστικό θαμμένο
κι όσο πλησιάζω πιο κοντά
τόσο μακριά σου μένω
τόσο μακριά σου μένω
Πέρασα θάλασσες βουνά
δε βρήκα όμως κανένα
κανένα φάρμακο για να
να γιατρευτώ από σένα
