Θέλω την καρδιά να σφίξω
πέτρα πίσω μου να ρίξω
και να φύγω
μάλιστα κύριε
μάλιστα κύριε
Mες στο χρόνο να περάσω
κι αν μπορέσω να ξεχάσω
λίγο λίγο
μάλιστα κύριε
μάλιστα κύριε
Μα τις νυχτιές σαν συλλογιέμαι
τα μάτια της τα μενεξιά
φοβάμαι και αναρωτιέμαι
πως θα σ’ αντέ
πως θα σ’ αντέξω μοναξιά
μάλιστα κύριε
μάλιστα κύριε
Θέλω μια στιγμή να φτάσει
που ότι με κρατάει να σπάσει
να ξεφύγω
μάλιστα κύριε
μάλιστα κύριε
Όλα να τα λησμονήσω
και σε μια γωνιά να σβήσω
λίγο λίγο
μάλιστα κύριε
μάλιστα κύριε
Μα τις νυχτιές σαν συλλογιέμαι
τα μάτια της τα μενεξιά
φοβάμαι και αναρωτιέμαι
πως θα σ’ αντέ
πως θα σ’ αντέξω μοναξιά
μάλιστα κύριε
μάλιστα κύριε
