Με το πάθος που δινόσουν
δεν μου δίνεσαι
Δε φροντίζεις όπως πρώτα
να μ’ αρέσεις
Κι όπως βλέπω
διαρκώς ν’ απομακρύνεσαι
Κάθε μέρα κάνω
χίλιες υποθέσεις
Και φαντάζομαι
πως μάλλον, μάλλον, μάλλον
τα `χεις βρει, μωρό μου,
μ’ άλλον, μ’ άλλον, μ’ άλλον
Κι όλα μοιάζουν μπερδεμένα πια για μένα,
ξαφνικά
Σου μιλάω
και ποτέ δε συγκεντρώνεσαι
Το μυαλό σου
σ’ άλλους κόσμους ταξιδεύει
Το τηλέφωνο χτυπάει
κι αναστατώνεσαι
Κι ένα κίνδυνος παντού
παραμονεύει
Και φαντάζομαι
πως μάλλον, μάλλον, μάλλον
τα `χεις βρει, μωρό μου,
μ’ άλλον, μ’ άλλον, μ’ άλλον
Κι όλα μοιάζουν μπερδεμένα πια για μένα,
ξαφνικά
