Εμέτρησα τσοι φίλους μου στα πέντε μου δαχτύλια,
που έλεγα μια εποχή Θεέ μου κι ας είχα χίλια.
Σπουδαίο πράμα ο φίλος σου να σου ‘χει αγάπη τόση,
και σε μια δύσκολη στιγμή τη χέρα να σου δώσει.
Δυό τρεις ανθρώποι στη ζωή τα βάνουνε με χίλιους,
αυτούς τσοι δυό αυτούς τσοι τρεις διαλέγω να ‘χω φίλους.
Δυό τρεις ανθρώποι μια ζωή σου στένονται στον πόνο,
αυτούς τσοι δυό αυτούς τσοι τρεις έχω για φίλους μόνο.
Έλα χωρίς να το σκεφτείς και μην το πεις ανθρώπου,
να ‘δεις πως την αγάπη μου δε δίνω όπου κι όπου.
Οι άντρες δε παρακαλούν κι όντε πονούν δεν κλαίνε
κι ανε λυγίσουνε ποτέ ξένοι καημοί θα φταίνε.
