Ο μαραθωνοδρόμος
πάντα πηγαίνει μόνος
δε σταματάει ποτέ
μα δίνει σημασία
στου κόσμου τα θηρία
στου κόσμου το κονέ.
Μ’ ένα χαμόγελο πλατύ στο πρόσωπό του
και με την αυτοπεποίθηση του πρώτου
τι ωραία τρέχει, με τι στυλ, πόσο αεράτος
μ’ απ’ την αλήθεια είναι σίγουρα φευγάτος.
Είναι το στοίχημα μεγάλο
και το σύστημα αδηφάγο
κι αν δεν πατάει στη γραμμή που του `χουν δείξει,
την άλλη μέρα θα τον έχουνε…
Στου παραλόγου την πορεία συνεχίζει
κι από το σώμα την καρδούλα του χωρίζει
γίνεται θέμα, τα κανάλια τον ζητούν
“πες μας τι πίνεις;” κι απαντάει ό,τι του πουν.
Έχει πια γίνει πυροτέχνημα μεγάλο
ό, τι κι αν τρώει προκαλεί τεράστιο σάλο
η αγορά τον κάνει γιγαντοαφίσα
και να τον δούνε όλοι τρέχουνε με λύσσα.
Ο μαραθωνοδρόμος
πάντα πηγαίνει μόνος
δε σταματάει ποτέ
μα δίνει σημασία
στα μέσα του θηρία
στου κόσμου το κονέ.
Έγινε ήρωας του τίποτα και πάει
σαν το λαγό που το καρότο κυνηγάει
κι όπως αρχίζουνε τα φώτα πια να σβήνουν
αναρωτιέται αν κι αυτά καρότα γίνουν.
Κι εκεί που τρέχει, τρέχει να προφτάσει
ήδη η ζωή του πια τον έχει προσπεράσει
βγάζει απ’ τη τσέπη του το τελευταίο θέμα
“life for rent” κι όλα στου κόσμου την αρένα.
