Η δική μου η πατρίδα, είν’ η αγκαλιά σου,
και τα σύνορα του κόσμου, τα ματόκλαδά σου,
στη δική αγκαλιά σου.
Ήρθες σαν την ηλιαχτίδα και με θάμπωσες,
ήρθες σαν φωτοβολίδα και με έκαψες.
Ως τον ουρανό θ’ ανάψω μια φωτιά μεγάλη,
και με τον καπνό θα γράψω `’Δεν υπάρχει άλλη”,
του μυαλού η ζάλη.
Ήρθες σαν την ηλιαχτίδα και με θάμπωσες,
ήρθες σαν φωτοβολίδα και με έκαψες.
