Φτώχεια δεν μπορείς σκάρτους να μας βρεις
κι όμως μας έκλεισες τη στράτα μας
έγινες για μας μόνιμος βραχνάς
και στραπατσάρισες τα νιάτα μας
Για το ψωμί κι εμείς παλέψαμε
μας τυραννάς χωρίς να φταίξαμε
φτώχεια μας έκλεισες τη στράτα μας
και στραπατσάρισες τα νιάτα μας
Είμαστε κι εμείς δέντρα της ζωής
πάνω στη δίψα και τη νιότη μας
πάρε ό,τι ζητάς κι άφησε κι εμάς
να μας χαρούνε οι ανθρώποι μας
Για το ψωμί κι εμείς παλέψαμε
μας τυραννάς χωρίς να φταίξαμε
φτώχεια μας έκλεισες τη στράτα μας
και στραπατσάρισες τα νιάτα μας
