Μες στης ψυχής μου τα βραδάκια
έβγαλα έξω τα τραπεζάκια
και πιάσαμε κουβέντα οι δυο μας,
πού μας πηγαίνει η ζωή.
Στη μέση βάλαμε τα πιάτα
με τους μεζέδες και τα στραπάτσα,
τσουγκρίσαμε και τα ποτήρια,
πόσα περάσαμε μαζί.
Και νοσταλγήσαμε
αυτά που αγαπήσαμε,
τον πασατέμπο το ζεστό,
τους δίσκους του Ζαμπέτα.
Και τα προβλήματα
τα ρίξαμε στα κύματα,
μας πήραν τα αισθήματα
με δυο ουζάκια σκέτα.
Μετά θυμήθηκα πορείες,
διαδηλώσεις στις γαλαρίες
και τα συνθήματα γραμμένα
στον τοίχο με λαδομπογιά.
Ύστερα ήρθε η αγάπη,
όλα τα είδα με άλλο μάτι.
Γίναμε πιο αισθηματίες
γιατί πονούσε η καρδιά.
Και νοσταλγήσαμε
αυτά που αγαπήσαμε,
τον πασατέμπο το ζεστό,
τους δίσκους του Ζαμπέτα.
Και τα προβλήματα
τα ρίξαμε στα κύματα,
μας πήραν τα αισθήματα
με δυο ουζάκια σκέτα.
