Ένα κέρμα με δυο όψεις
ήταν η αγάπη σου
Όταν πάνω το πετούσα
έπεφτε για πάρτη σου
Στα δεσμά του έρωτά σου
μόνος θυσιάστηκα
ψεύτικη η αγκαλιά σου
κρίμα που σ’ αγάπησα
Ματωμένα χείλη
και θλιμμένα μάτια
κρύσταλλα έχουν γίνει
χίλια σ’ αγαπώ
Ματωμένα χείλη
κι όνειρα κομμάτια
σκόρπισε η ψυχή μου
πως να γιατρευτώ
Ένα δάκρυ μες στα μάτια
μοναξιά ζωγράφισε
και του χωρισμού ο πόνος
τώρα με γονάτισε
Την ψυχή και το κορμί μου
όλα σου τα χάρισα
δυστυχώς εγώ για μένα
τίποτα δεν κράτησα