Μαύρα τα σύννεφα τον ουρανό γεμίζουν,
μαύρα τα κύματα, στη θάλασσα μουγκρίζουν,
μαύρες κι οι ώρες μου περνούν κάθε βραδιά,
αφ’ ότου σ’ έχασα, αχάριστη καρδιά.
Όλα μαύρα, όλα μαύρα,
δίχως γέλιο και χαρά,
η ζωή χωρίς εσένα,
αχ, είναι μαύρη συμφορά.
Μαύρα τα όνειρα που βλέπω κάθε βράδυ,
μαύρο το μέλλον μου σαν το βαθύ σκοτάδι,
κι η δόλια η μάνα μου στα μαύρα θα ντυθεί
για το χατήρι σου, αχάριστη ψυχή.
Όλα μαύρα, όλα μαύρα,
δίχως γέλιο και χαρά,
η ζωή χωρίς εσένα,
αχ, είναι μαύρη συμφορά.
