Με πήραν στο κατόπι τα περιπολικά
και φεύγω σφαίρα μες στη νύχτα μόνος
Κάτι θα ‘χω κάνει πάλι
μες στην τρέλα, μες στην ζάλη
Άνεμος κυλάει μπροστά μου ο χρόνος
Μαύρο τριαντάφυλλό μου
μου πήρες το μυαλό μου
Μαύρο τριαντάφυλλο του δρόμου
Ουρλιάζουν οι σειρήνες
ραγίζει η βραδιά
σαν το γυαλί και γίνεται κομμάτια
Όπου γυρνάει κι αν πίνει
Όσες μαχαιριές κι αν δίνει
στη γλυκιά της φυλακή με κλείνει
