Εσύ θα πας με τους ανέμους σ’ άλλη γη
Κι εγώ θα μείνω στ’ άδειο σπίτι να θυμάμαι
Το χωρισμό μας που ’χει γίνει μια πληγή
Και μαύρο όνειρο τις νύχτες που κοιμάμαι
Μαζί σου πάρε με γιατί
Εδώ δεν έχει πια γιορτή
Πάρε με, πάρε με όπου πας
Σαν τα βιβλία που αγαπάς
Εσύ θα φύγεις όπως φεύγει η βροχή
Κι εγώ λουλούδι θα ’μαι στο ξερό το χώμα
Και θα θυμάμαι κάποια άλλη εποχή
Π’ άνθιζε το φιλί στ’ αφίλητό μου στόμα
