Τι σου `χει φταίξει το παιδί και το παιδεύεις
και του `χεις βάλει στην καρδούλα του καημό.
Μες στις ταβέρνες κάθε βράδυ ξενυχτάει
πίνει το δάκρυ του μες στο πιοτό.
Μ’ άλλους γυρίζεις κι αυτό πεθαίνει
μ’ άλλους γυρίζεις κι αυτό πονά
και η ζωή του μες στα συντρίμμια
για σένα άπονη κατρακυλά.
Πόσο θ’ αντέξει η καρδιά του στο μαράζι
απ’ το δικό σου το καημό θα μαραθεί
αφού το ξέρεις σ’ αγαπά και υποφέρει
καρδιά δεν έχεις ούτε ψυχή.
Μ’ άλλους γυρίζεις κι αυτό πεθαίνει
μ’ άλλους γυρίζεις κι αυτό πονά
και η ζωή του μες στα συντρίμμια
για σένα άπονη κατρακυλά.
