Μου λες πως με βλέπεις σαν φίλο
πριν καν σου μιλήσω για αγάπες
δεν είμαι απ’ αυτούς που αντιδράνε στις φάπες
γι’ αυτό σου υπακούω σαν το σκύλο
Μου λες αν μπορώ να κρατήσω
τη σχέση αγνή και παρθένα
μα κι ο ίδιος ο Πλάτων αν σ’ ήξερε εσένα
θα μου `λεγε αλλιώς να ενεργήσω
Ανθίζουν γύρω οι πορτοκαλιές
τα ψάρια ρίχνουν έξω πετονιές
κι εγώ σε μια γωνιά του ηλεκτρικού
σκαρώνω χαϊκού
Θα βρω για σένα ένα παιδί καλό
στο γάμο θα `ρθω να σας συγχαρώ
κι αν πεις να σας βαφτίσω το μωρό
καθήκον φιλικό
Αθώα μ’ αγκαλιάζεις στο δρόμο
κι από το κορμάκι σου φτάνουν
ως τις εισπνοές μου για να με ξεκάνουν
λουλούδια από τον κάτω κόσμο
Μου λες πως με βλέπεις σαν φίλο
μα ας ήτανε να με μισούσες
ποιος θέλει την έμπνευση από τέτοιες μούσες
με χάδια σου δίνουνε ξύλο
Θα ανάψω απόψε τα προσφυγικά
Αμφιάλη, Δραπετσώνα, Κοκκινιά
να υψώσω της καρδούλας σου εαυτέ
τον καραγκιόζ μπερντέ
Στα ελληνικά γυρεύεις και μετράς
τους χτύπους μιας αλλοδαπής καρδιάς
κι αυτή σαν φίλο, λέει, σε συμπονά
αλλά δε σ’ αγαπά
αλλά δε σ’ αγαπά…
