Με γέλασαν μια χαραυγή της άνοιξης τ’ αηδόνια
με γέλασαν και μου `πανε, ο χάρος δε με παίρνει
Μη με παίρνεις Χάρε, μη με παίρνεις, γιατί δε με ξαναφέρνεις
Άιντε και βγήκα ο μαύρος στα βουνά, ψηλά στα κορφοβούνια
βλέπω το Χάρο να `ρχεται, στο άλογο καβάλα
Τι να κάνω, τι να κάνω, σαν σκεφτώ πως θα πεθάνω
