Με κάτι μισοφέγγαρα
και όνειρα απένταρα
ξεκίνησα μια μέρα
παράτησα την τύχη μου
ήσυχη μες στο σπίτι μου
να ζήσω παραπέρα
με κάτι μισοφέγγαρα
και όνειρα απένταρα
ξεκίνησα μια μέρα.
Ξημέρωνε και βράδιαζε,
και το κορμί μου πλάγιαζε,
μες σε γυαλιά σπασμένα,
σπαρτάραγα στ’ αγκίστρι μου,
κι έλεγα μα την πίστη μου,
παλεύω και για σένα.
Με την ψυχή μου στήριγμα
το πείσμα μου, το σφύριγμα,
το δρόμο μου τραβούσα
μες στης ζωής το κάγκελο
το γέλιο μου Αρχάγγελο
είχα και τραγουδούσα
με την ψυχή μου στήριγμα
το πείσμα μου το σφύριγμα,
το δρόμο μου τραβούσα.
Ξημέρωνε και βράδιαζε,
και το κορμί μου πλάγιαζε,
μες σε γυαλιά σπασμένα,
σπαρτάραγα στ’ αγκίστρι μου,
κι έλεγα μα την πίστη μου,
παλεύω και για σένα.
