Με παλάμες ροζιασμένες
και στα χέρια το σφυρί
σπάζω πέτρα, σπάζω ατσάλι
μέρα νύχτα στην ζωή.
Και για αυτό μη σε τρομάζει
πώς θα ζήσουμε μαζί,
στα χρυσάφια θα σε ντύσω
και θα σκάσουν οι εχθροί.
Κοίτα και καμάρωσέ με
πώς δουλεύω σαν θεριό
σαν παρθούμε, στην ζωή σου
θα `μαι στήριγμα γερό.
Και για αυτό μη σε τρομάζει
πώς θα ζήσουμε μαζί,
στα χρυσάφια θα σε ντύσω
και θα σκάσουν οι εχθροί.
