Με πήρ’ ο έρωτας και τι να κάνω,
λίγο που μ’ άγγιξες πάω να πεθάνω.
Που να το πίστευα πως θα γυρίσει
ο ήλιος κάποτε να με φιλήσει;
Είσαι το άλλο, το κάτι άλλο,
είσαι το βήμα μου το πιο μεγάλο.
Είσαι το άλλο, το κάτι άλλο,
είμαι το θύμα σου το πιο μεγάλο.
Με πήρ’ ο έρωτας και τι να κάνω
που τρέχεις γρήγορα και δε σε φτάνω.
Ό,τι κι αν έζησα το ’χω ξεχάσει,
θόλωσα, τέλειωσα και τα ’χω χάσει.
Είσαι το άλλο, το κάτι άλλο,
είσαι το βήμα μου το πιο μεγάλο.
Είσαι το άλλο, το κάτι άλλο,
είμαι το θύμα σου το πιο μεγάλο.
